Deze tekst is verschenen als column op de website van Huis aan huis op 25 mei 2011: http://www.deweekkrant.nl/artikel/2011/mei/25/column_veerman_de_urnenmuur_795
Wel of geen urnenmuur op de begraafplaats in Elburg? Dat is de inzet van een discussie die al enige jaren speelt, maar afgelopen weken weer fel oplaaide. Directe aanleiding was een interview met politicus dhr. Van der Heide van Algemeen Belang in Veluweland.nl. (http://www.veluweland.nl/page/Plaatsnamen/Elburg/Algemeen-Belang-wil-niemand-voor-het.707720.news) De uitspraken van Van der Heide hebben mij bijzonder verbaasd en vragen om een reactie.
Het eerste dat opvalt is dat de discussie niet gaat over de legitimatie van cremeren. In een reactie maakt Van der Heide duidelijk dat Algemeen Belang (AB) niet tegen cremeren is. Mede door de inspanningen van deze partij is er acht jaar geleden een compromis bereikt over het begraven van urnen op de Algemene Begraafplaats in Elburg. Dat maakt de positie van AB echter alleen maar vreemder. Hoe kun je nu voor crematie zijn, maar vervolgens van de nabestaanden eisen dat zij zo onzichtbaar mogelijk hun geliefden gedenken?
Want dat brengt mij bij het tweede dat opvalt. Het standpunt dat wordt ingenomen heeft niets te maken met argumenten, maar met vermoedelijke gevoelens van een bepaalde groep. “We weten dat een gedeelte van de Elburgse bevolking moeite heeft met zo’n muur. Zij worden dan met iets geconfronteerd wat zo veraf staat van hun eigen geloofsbeleving. De gevolgen van een urnenmuur kunnen voor sommige mensen groot zijn. Voor sommige Christenen is het moeilijk om de muur te zien omdat ze tegen cremeren zijn. Het is dan telkens weer pijnlijk voor die mensen om de muur te zien als ze op de begraafplaats komen.”
Om de ene groep tegemoet te komen (wie zijn dat trouwens precies ‘een gedeelte van de Elburgse bevolking’, ‘sommige Christenen’?) wordt een andere groep niet alleen genegeerd, maar ook geschoffeerd. De discussie heeft immers betrekking op nabestaanden die hun geliefden willen gedenken. Het is uitermate pijnlijk om te lezen dat de plaats waar zij hun overledenen willen gedenken wordt weggezet als een aanstootgevende plaats. (Voor een indringend interview:http://uitvaarthulp.wordpress.com/2007/11/30/urnengraf-in-elburg-is-veel-te-duur/) Mag je van een christen niet gewoon compassie verwachten en ruimte om samen te leven?
Wanneer de politiek op basis van gevoelens van burgers tot beslissingen wil komen, wordt er een risicovolle weg betreden. Soms moet de politiek de rug rechten om op te komen voor de belangen en rechten van burgers. Wanneer belangen lijnrecht tegenover elkaar staan, kan er geen compromis gesloten worden, maar moet op basis van debat en argumenten een keuze gemaakt worden. Graag verwijs ik naar de afscheidsbrief van André Rouvoet bij het verlaten van de Tweede Kamer: “Het hart van de democratie klopt in het besef dat een meerderheidsbesluit genomen wordt op basis van debat en argumenten, en dat in de weg ernaartoe en bij de uitvoering ervan zoveel mogelijk rekening behoort te worden gehouden met minderheden.”
Als ik de discussie probeer te overzien, valt op dat een minderheid tegen cremeren is, maar wel de macht heeft om de wens van nabestaanden om hun geliefden in een urnenmuur bij te zetten, tegen te houden. En de reden? “Ik heb er last van”.
Alexander Veerman 
Geef een reactie