Bankiers verdwaald in hun eigen werkelijkheid

Het is opvallend dat de topbankiers (van met name de ABN) zich overvallen voelen door de commotie in de samenleving over de voorgestelde loonsverhoging. De bankiers vinden het vervelend dat mensen die extra salarisverhoging vervelend vinden. Nergens is er een spoortje van herkenning zichtbaar dat de boze reacties misschien terecht zouden kunnen zijn. We verdienen het gewoon

Vanuit het gedachtegoed van de bankiers is alle onrust volstrekt overdreven. Zij hebben enkele jaren afgezien van loonsverhoging en vervolgens niet eens het toegestane maximum benut. Een alleszins redelijke looneis dus. Hoe is het mogelijk dat de samenleving dit niet ziet?

Elite 

Een belangrijke reden is dat de bankiers een elite zijn gaan vormen en volkomen los zijn geraakt van de samenleving. Binnen de elite zijn er geen corrigerende krachten meer. De sector houdt elkaar de hand boven het hoofd. De topbankiers hebben in de afgelopen decennia een systeem voor salariëring gecreëerd die niet meer verbonden is met de werkvloer, maar alleen met andere elites van andere banken en financiële sectoren. Dit systeem is niet gebaseerd op dienstverlening, maar op hebzucht.

Samenleving leidt onder de gevolgen van de crisis

Het was het collectieve falen van de banken dat ten grondslag lag aan de crisis waar nog steeds veel gewone mensen dagelijks aan lijden. Veel arbeiders moesten salaris inleveren of werden lang niet meer gecompenseerd. Veel bedrijven gingen saneren en velen verloren hun baan. Overheden moesten krachtig bezuinigen en met name de kwetsbare mensen waren en zijn hier de dupe van. Dat is de werkelijkheid waar het grootste deel van de samenleving mee te maken heeft.

Niet zo belangrijk … 

De topbankiers claimen dat zij uitzonderlijk belangrijk werk leveren. En dat uitzonderlijk belangwekkende werk mag wat kosten. Met alle respect, maar in mijn beleving overschatten deze bankiers zich schromelijk. De vrouwen en mannen in de zorg die dagelijks de verantwoordelijkheid hebben voor onze ouderen en kwetsbare medeburgers, de mensen op de vloer die het werk verrichten dat de managers bedenken, de politieagenten en ambulancemedewerkers – zonder hun inzet zou de samenleving in een chaos veranderen. Arbeid aan de top moet gerelateerd zijn aan de arbeid op de vloer.

Kloof

Wat ik zie, is dat de topbankiers in hun eigen werkelijkheid leven. Zij spreken met de elite die op dezelfde hebzuchtige wijze denken. Ze kijken neer op de commotie in de samenleving. Ze wachten tot de onrust is weggeëbd. Straks, als de ABN een succesvolle beursgang heeft gemaakt, zullen de salarissen van de topbankiers gewoon stijgen. En uiteindelijk zal dit gesteund worden door het kabinet en het merendeel van de Tweede Kamer.

Een nieuwe generatie

Deze topbankiers gaan niet veranderen. Wat nodig is, zijn nieuwe mensen die niet meer uit zijn op zakkenvullen, maar op een dienstbare manier topfuncties willen bekleden. Kernwaarden zijn vertrouwen en verbondenheid, en niet eigenbelang en hebzucht. Het wordt tijd dat er een nieuwe generatie bankiers opstaat die verder durft te kijken dan hun eigenbelang en zich sterk maakt voor een eerlijke samenleving.