Een paar dagen geleden schreef ik een blog over wat mij opviel in de reacties op de massale aanrandingen in meerdere steden in Duitsland in de nacht van Oud en Nieuw. Inmiddels wordt er steeds meer bekend over de omvang van de aanrandingen en over de falende communicatie van de politietop. Het blijft lastig in te schatten welke berichten op de sociale media betrouwbaar zijn. Ondertussen neemt het aantal reacties toe van mensen die wijzen op het gevaar van vluchtelingen (is dit de vijfde colonne?). Tegelijkertijd zijn er ook intense reacties te lezen van slachtoffers van seksueel geweld die zich door de manier waarop het geweld tegen vrouwen gekaapt wordt voor de discussie over buitenlanders, misbruikt voelen. Het roept enkele overwegingen op.
Feiten benoemen en laten staan
Allereerst is het belangrijk dat feiten benoemd moeten worden. Afgaande op berichten in kranten was het vanaf het begin bij de politie duidelijk dat de daders gezocht moeten worden onder asielzoekers en buitenlandse bendes. Het is schadelijk dat de politietop geprobeerd heeft om dit in eerste instantie onder de pet te houden. Transparantie, betrouwbaarheid en zorgvuldigheid zijn in dergelijke situaties uitermate belangrijk. Nu werkt het als een boemerang tegen de politie en tegen de asielzoekers. Het gegeven dat het om asielzoekers gaat, dient geaccepteerd te worden. Het misbruik door deze groep vermoedelijke asielzoekers/buitenlanders wordt immers niet minder ernstig of bedreigend wanneer er de nadruk op wordt gelegd dat ook in ónze cultuur seksisme en seksueel geweld veelvuldig voorkomt. Voor je het weet wordt het misbruik in Duitsland gebagatelliseerd.
De daders moeten aangepakt worden. Seksueel geweld kan diepe sporen achterlaten en is ontoelaatbaar. Als mensen asiel zoeken, zou men mogen verwachten dat zij hun best doen om in het nieuwe thuisland te aarden. Dat asielzoekers nog voordat ze asiel gekregen hebben zich zo misdragen en daar niet op aanspreekbaar lijken te zijn, vraagt om een scherpe en heldere reactie van de rechtsstaat.
Wanneer op een zo grote schaal zo doelbewust vrouwen worden aangerand, roept dit ook vragen op naar de achtergronden van deze groep. Heeft het te maken met morele ontsporingen? Maakt het onderdeel uit van de religieuze of culturele achtergrond van daders? Het zijn belangrijke vragen die gesteld en beantwoord moeten worden.
Seksueel geweld is in alle culturen een groot probleem
In de tweede plaats komt er een wonderlijke dubbele moraal naar voren. In veel reacties klinkt boosheid door naar de buitenlandse daders. “Ze moeten van onze vrouwen afblijven!” “Wij gaan een burgerwacht opzetten om onze vrouwen te beschermen”. Het zijn deze reacties waar meerdere vrouwen die in hun leven te maken hebben gehad met seksueel geweld, scherp op reageren. Overal, in alle culturen, in alle lagen van de bevolking, in alle religieuze en in alle seculiere verbanden worden vrouwen, kinderen en ook mannen slachtoffer van seksueel geweld. Dit zeg ik dus niet om de aanrandingen in Duitsland te bagatelliseren, maar om de selectieve verontwaardiging aan de kaak te stellen. In Nederland is een op de drie vrouwen en een op de tien mannen slachtoffer van fysiek seksueel geweld (Bron Movisie).
In mijn pastorale praktijk en via contacten op internet heb ik talloze verhalen gehoord van mensen die slachtoffer zijn geworden van misbruik. Soms werden ze lastig gevallen door groepen, soms wisten ze dat veel meer mensen afwisten van het misbruik. We weten dat seksuele intimidatie op scholen en op de werkvloer op grote schaal voorkomt.
De vrouwen die reageren maken een belangrijk punt. Terecht moet het seksueel geweld in Duitsland veroordeeld worden. Vervolgens is het niet terecht om het thema van seksueel geweld te gijzelen voor deze situatie en te beperken tot buitenlandse mannen als daders en witte vrouwen als slachtoffer. Seksueel geweld is in alle culturen een groot probleem.
Niet alle vluchtelingen zijn verkrachters
Het is pijnlijk en stigmatiserend dat deze open deur steeds opnieuw benoemd moet worden. Een rondgang langs 33 gemeenten die een groot AZC op hun grondgebied hebben staan, leert dat er weinig tot geen incidenten zijn. “Een gemiddelde wijk met 600 inwoners zorgt voor meer problemen.” Opnieuw: het gaat niet om het bagatelliseren van de aanrandingen in Duitsland, maar wel over het voeren van een zuiver en eerlijk debat.
Alleen als we recht doen aan de feiten, los van onze eigen (verborgen) agenda’s kunnen we op een constructieve manier werken aan een veilige samenleving.
Alexander Veerman 
Geef een reactie