Pragmatische verzoening

Wat de eerste dagen onmogelijk leek, is toch gebeurd. Flower en Charly samen slapend in de zon, op een kleine 20 centimeter afstand van elkaar. Ergens ging bij Flower de knop om. Na hartgrondig negeren, agressief blaffen, opgetrokken neus, het showen van de hagelwitte tanden (na een tandsteenbehandeling bij de dierenarts, overigens), opnieuw passief agressief negeren, viel het kwartje.

Dat beest gaat dus nooit meer weg.

Geen opties

Heel veel opties had Flower niet. Charly is dol op alles wat beweegt. Of wat stil ligt. Of zit. Of staat. Als het maar Flower is. Hij vindt het heerlijk om achter haar aan te rennen. Op haar te springen als ze in haar mand ligt – om een beetje te dollen of in ieder geval contact te hebben. Flower heeft echter wat sociaal-emotionele issues. Na wat geduw en getrek, gegrauw en geblaf van haar kant, besloot Flower het maar over een andere boeg te gooien.

Omzichtige verkenningen

Omzichtig werden de eerste verkennende stappen gezet. Een onopvallende blik op Charly toen hij lag te slapen. Even snel ruiken, toen Charly niet oplette. Niet gelijk woedend reageren toen hij weer eens dicht in Flowers buurt kwam. Hier zagen we het resultaat van pragmatische verzoening. Het gaat niet weg, laat ik er dan maar het beste van maken…

Pragmatische verzoening

Vandaag vond het hoogtepunt van die pragmatische verzoening plaats. Niet zonder slag of stoot, overigens. Flower lag te zonnen in de keuken. Met zijn karakteristieke onbeholpenheid op zijn te grote poten en zijn speels loopje, botste Charly bijna tegen de zonnende Flower aan. Hij hield in en bleef staan. Ik hield mijn adem in. Maar Flower reageerde als door een wesp gestoken – Charly stond in haar zon.

Nu is Charly van de omtrekkende bewegingen. Als hij iets niet mag, zal hij het altijd nog een keer proberen via een ander kant. En zo naderde de aanhouder Flower nogmaals. Nu vanuit de schaduw. Even leek het of Flower opnieuw woest wilde reageren. Maar ze bedacht zich. Ze rolde op haar rug en liet Charly heel dichtbij komen. Mooi. Echt mooi.

Reflex

Tot het moment dat de reflexen Charly parten gingen spelen. Even rook hij aan Flower. Opeens werd zijn aandacht getrokken door de linkerachterpoot. He. Een linkerachterpoot. Hap.

Enkele minuten later daalde de rust weer terug. De zon is er voor iedereen. Samen besloten ze het ervan te nemen. Wel met respect voor elkaars bubbel. Dat dan weer wel. We zien de toekomst zonnig tegemoet.