Druk gebarend staan Jared en Joachim te overleggen. De eerste zonnestralen strelen het landschap. Links van Jared en Joachim rijzen grijze rotsen op, die scherp afsteken tegen de steeds lichter wordende lucht. Rechts wordt het landschap glooiender. De zandvlakte ziet er vriendelijk uit door de plukjes gras en de struiken die de droogte goed kunnen verdragen.
Jared en Joachim willen samen een huis bouwen, maar ze maken ruzie over waar je het beste het huis kunt bouwen.
‘Kijk toch’, roept Jared. ‘Als we hier in het zand gaan bouwen, kunnen we al heel snel beginnen. Het fundament is zo goed als klaar. Alleen nog even waterpas maken!’ Joachim wijst naar de rotsen. ‘Nee, joh, daar moeten we bouwen. Dát is een stevige ondergrond. Als we op de rotsen bouwen, staat ons huis heel erg stevig, dan kan er niets mis gaan -’ ‘Hou toch op, man! Weet je wel hoeveel extra werk het is? Het kost ons weken om die rots bouw klaar te maken.’
Twee huizen
Ze komen er samen niet uit. Uiteindelijk besluiten ze om allebei maar hun eigen huis te gaan bouwen. Jared loopt naar de zandvlakte, zoekt een goede plek en begint te graven. Joachim heeft meer tijd nodig. Als Jared zijn huis al af heeft, is Joachim nog maar net begonnen. Samen maken ze het huis van Joachim af.
Joachim en Jared gaan graag bij elkaar eten. Ze genieten van hun huizen, van het mooie uitzicht en van de complimenten die ze krijgen van voorbijgangers.
Noodweer
Op een nacht schrikt Joachim wakker. Het felle bliksemschichten lichten onafgebroken de donkere nacht op en luide donderslagen rollen door de vallei. Dikke regendroppels slaan tegen de ramen, terwijl de wind om het huis giert. Joachim gaat bij de voordeur onder de overkapping zitten en ziet hoe door de regen kleine stroompjes langs het huis stromen. De stroompjes lijken wel kleine woeste beekjes te worden. Met verbazing en ontzag kijkt Joachim naar het natuurgeweld.
Opeens spitst hij zijn oren. Hoort hij nu zijn naam roepen? In de verte ziet hij een schim. Als de nacht oplicht door de bliksem, ziet hij dat het Jared is, zijn buurman. Buiten adem strompelt hij het huis van Joachim binnen. ‘Mijn huis, mijn huis is … is weg’, brengt Jared met horten en stoten uit. ‘De regen … het ging zo hard. Al dat water, het zand onder mijn huis, het spoelde weg. Mijn huis, mijn huis is ingestort’.
Fundament
De volgende ochtend komt de zon weer op aan een wolkeloze hemel. Jared en Joachim zitten samen zwijgend onder het overkapping van het huis van Joachim.
‘Weet je, misschien is het fundament wel het belangrijkste van het hele huis’, doorbreekt Jared het zwijgen. ‘Je hebt er veel tijd en energie in gestoken, maar jouw huis was bestand tegen de wind en de regen. Ik ga een nieuw huis bouwen, maar ik begin met een goed fundament!’
Kinderverhaal voor de zondag na de vakantiebijbelweek, 24 juli 2016 om te gebruiken in de kindernevendienst.
Tekst: Mattheüs 7, 24 Wie deze woorden van mij hoort en ernaar handelt, kan vergeleken worden met een verstandig man, die zijn huis bouwde op een rots. 25 Toen het begon te regenen en de bergstromen zwollen, en er stormen opstaken en het huis van alle kanten belaagd werd, stortte het niet in, want het was gefundeerd op een rots. 26 En wie deze woorden van mij hoort en er niet naar handelt, kan vergeleken worden met een onnadenkend man, die zijn huis bouwde op zand. 27 Toen het begon te regenen en de bergstromen zwollen, en er stormen opstaken en er van alle kanten op het huis werd ingebeukt, stortte het in, en er bleef alleen een ruïne over.’ 28 Toen Jezus deze rede had uitgesproken, waren de mensen diep onder de indruk van zijn onderricht, 29 want hij sprak hen toe als iemand met gezag, en niet zoals hun schriftgeleerden.
Alexander Veerman 
Geef een reactie