God van licht en leven
We roepen tot U – of we zouden tot U willen roepen, maar slaan onze ogen neer. Misschien is onze stem verstomd. Misschien ontbreekt het ons aan woorden
Misschien ontbreekt U ons, omdat wat we zien in de wereld om ons heen, wat ons is aangedaan, wat onze geliefden overkomt, wat we meedragen – dat dat ons verbijstert, ons kwaad maakt. Ons met stomheid slaat.
Om de oneerlijkheid in deze wereld, om de pijn die met ons meegaat, om onze machteloosheid, roepen we tot U en bidden om uw ontferming

‘Mama’ door Esther Veerman
God van licht en leven
We roepen tot U om uw mededogen in onze wereld die soms zo hard en onbarmhartig kan zijn. Dat uw mededogen ons hart verzacht, onze ziel balsemt, opdat ook wij ons ontfermen over wie op onze weg komen.
Om ogen die zien, om oren die luisteren, om handen die durven ontvangen en kunnen geven, roepen we U aan en bidden om uw ontferming.
God van licht en leven
We roepen tot U om geloof, hoop en liefde voor onze wereld waarin het soms zo ontbreekt aan vertrouwen, waarin we soms moedeloos worden en het ons aan hoop ontbreekt. Voor onze wereld, waarin soms haat en verbittering de boventoon lijken te voeren
Om uw trouw aan ons opdat wij geloven durven, om uw hoop voor ons opdat wij tekenen van hoop mogen zijn, om uw liefde voor ons opdat we van die liefde mogen uitdelen, roepen we U aan en bidden om uw ontferming
Dank je wel, Alexander, voor deze woorden. Dat ze velen tot steun en houvast mogen zijn.