Begin april was de aangrijpende en indrukwekkende tentoonstelling ‘Kracht uit geweld 2017’ te zien in Wierden. De tentoonstelling werd georganiseerd door de stichting Kunst uit geweld die zo aan mensen die te maken hebben gehad met huiselijk of seksueel geweld de mogelijkheid biedt om hun verhaal te doen.
Taal ontbreekt
Vaak ontbreekt het aan taal om de schokkende ervaringen te verwoorden, die in het hoofd soms keer op keer worden afgespeeld. Het beeld gaat voor de woorden uit of het beeld helpt om de woorden tot een verhaal te laten samen vallen.
Het onzegbare verbeelden
De tentoonstellingen van Kunst uit geweld bieden een podium om het onzegbare te verbeelden, om het onzichtbare aan het licht te brengen, om voorzichtig en zorgvuldig het ondenkbare verhaal te vertellen. De kunstwerken laten de verschrikking, de pijn en de gevolgen van geweld zien, maar ook de kracht van de mensen die het geweld ondergingen en hun weg zoeken in het leven. In die zin moeten deze werken gezien worden om de samenleving te doordringen van de ernst van geweld en om te werken aan preventie.
Wierden
In Wierden lieten negen kunstenaars door hun werken zien hoe het misbruik en geweld diepe sporen kan trekken in een mensenleven. Tijdens de opening van de tentoonstelling sprak de burgemeester van Wierden Robben zijn diepe bewondering uit voor de kunstenaars uit. “Deze tentoonstelling brengt verborgen leed aan het licht. Achter hoeveel voordeuren spelen dergelijke verhalen zich af, ook hier in Wierden?”

Burgemeester Robben opent de tentoonstelling
‘Remember your wings’
Kunstenares Marie-Louise legde uit hoe de vleugels in haar kunstwerken de weg naar de vrijheid verbeelden. Als reactie op het geweld creëerde ze in haar verbeelding haar eigen eiland waar ze veilig was. Deze krachtige overlevingsstrategie maakte haar echter ook eenzaam. De zwanenvleugels vertellen hoe zij de weg naar innerlijke vrijheid zocht en vond, met vallen en opstaan.

Remember your wings (Marie-Louise)
“Het moet eruit”
Esther Veerman, oprichtster van Kunst uit geweld, vertelde tot slot over het belang van deze tentoonstellingen. “Wat zo diep verborgen zit, moet eruit. Maar meer nog, dat wat het daglicht niet kon verdragen kan alleen in het licht en door erkenning de weg naar genezing vinden. Dat is mijn diepe overtuiging”.
Geef een reactie