Geloofsbelijdenis van Jelmer Sloof en Naomi Harbers op 16 april 2017
We doen belijdenis van het geloof. In het midden van de gemeente zeggen we hardop ‘ja’ tegen God en beamen zo onze eigen doop. Het is voor ons geen vanzelfsprekendheid. Het was een ontdekkingsreis waarin we onze vragen, zekerheden en twijfels op een rij hebben gezet.
We willen ‘ja’ zeggen tegen God, omdat Hij in ons leven en in onze relatie een dragende kracht is. In die zin is belijdenis doen ook geen eindpunt, maar eerder een begin. Er volgt nog een schitterende weg met hoogte- en dieptepunten. Op die weg zullen we onze Heer beter leren kennen. Geloven is in beweging blijven.
We ontmoeten God in de gewone dingen in ons leven, in de ontmoetingen met mensen en in de muziek. Muziek opent ruimte om na te denken, in de muziek ervaren we God dichtbij.
We geloven in de drie-enige God die zich heeft laten kennen als Vader, Zoon en heilige Geest. Wij geloven in de zorgzame en scheppende liefde van de Vader, de reddende en opofferende trouw van de Zoon, en de troostende en inspirerende nabijheid van de heilige Geest.
We zijn onder de indruk van de kracht van vergeving. Gods vergeving helpt ons om ook zelf te vergeven.
We vinden de kerk belangrijk, ondanks dat er in de kerk ook veel dingen mis kunnen gaan. God is groter dan de kerk. Toch hebben we de kerk nodig om samen met anderen God te eren, over het geloof te praten en om geloof te ontvangen.
Het is lastig om het geloof onder woorden te brengen, maar we weten zeker dat we altijd bij God terecht kunnen als er wat is.
Alexander Veerman 
Geef een reactie