Vakantiemijmering 3

We hadden een huisje gehuurd in Bruchhausen, een klein plaatsje tussen Olsberg en Willingen. Het plaatsje is bekend om de Bruchhauser Steine, een razend interessant geologisch fenomeen.

Op onze klim naar boven werd onze aandacht getrokken door een klein houten bordje met een pijl die schuin omhoog wees. ‘Ewige Quelle’ stond er op het bordje. We klauterden langs de steile helling omhoog en opeens zagen we de bron. Een klein stroompje, verscholen in het groen.

Hier, hoog op de berg, bevindt zich een bron die almaar stroomt. Het stroompje wordt gaandeweg breder en dieper. Langs het stroompje bloeit en groeit van alles. Deze bron, die zo klein en onooglijk begint, is voor de helling en het dal een bron van leven.

Ik moest denken aan het visioen van Ezechiël, een profeet die in een moeilijke tijd woorden van God door moest geven. In een van zijn visioenen ziet hij een klein riviertje uit de tempel  in Jeruzalem stromen. Hij moet de rivier volgen en geregeld door de rivier waden. Al snel is de rivier echter zo breed en diep geworden dat Ezechiël er nier meer doorheen kan lopen. Hij gaat kopje onder.

Die rivier uit de tempel brengt leven. Langs de rivier groeien bomen die vruchten geven en genezing brengen. De rivier zelf is zo heilzaam dat de Dode Zee (die in dit beeld staat voor de dood, het kwaad, het donker) weer levend wordt.

Zo werkt het met Gods kracht. Met Gods Geest. Later zegt Jezus (in Johannes 7, 37) ‘rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij geloofd’. Dat is de kracht van het geloof die we mogen ontvangen. Misschien lijkt het handelen van God in ons leven klein en onbeduidend. Misschien lijken ons eigen geloof, onze eigen woorden en handelingen er niet toe te doen. Maar wat klein begint in het hart van wie gelooft, zal tot een stroom van levend water worden.

Onderschat nooit wat jouw gebaar van meeleven, jouw actie vanuit liefde uitwerkt in het leven van de ander.