In Amsterdam verblijven meer dan 100 uitgeprocedeerde asielzoekers in de Vluchtgarage. Een donker en ontoereikend onderkomen. Geregeld staan er nieuwe asielzoekers op de stoep met de vraag of er nog bij kunnen. Maar dat is niet mogelijk. Er is een gebrek aan voedsel en aan allerhande spullen. Zoveel mensen in deze deprimerende ruimte is vragen om problemen. De bewoners van de Vluchtgarage worstelen met verhalen uit het verleden die ze mee hebben genomen op hun vlucht. Ze worstelen met de teleurstelling over de procedure, met het wantrouwen en ongeloof waarmee ze bejegend zijn. Ze worstelen met pijnlijke en vernederende ervaringen die ze tijdens de verhoren hebben opgedaan. Ze worstelen met uitzichtloosheid, onzekerheid over de toekomst en wanhoop.
De asielprocedure in Nederland is niet sluitend. Elk jaar worden 5000 uitgeprocedeerde asielzoekers op straat gezet. Ze worden geacht om binnen 48 uur op eigen initiatief naar hun thuisland terug te keren. Sommigen zitten nog in procedures, anderen bleken met betere begeleiding van bv. Vluchtelingenwerk toch recht te hebben op een verblijfsvergunning, weer anderen kunnen niet terug omdat ambassades niet meewerken, en anderen vrezen voor hun leven wanneer ze naar hun thuisland terug gaan. Deze groep vluchtelingen moet op straat zien te overleven. Ze hebben geen toegang tot medische zorg, mogen niet werken, krijgen geen uitkeringen. De groep in de Vluchtgarage maakt deze ellende zichtbaar. ‘We are here’. Onder deze naam vragen ze om gezien te worden, niet langer genegeerd, vragen ze aandacht voor hun problemen en om een menswaardige oplossing.
De situatie wordt steeds nijpender. Er is niet voldoende eten voor de bewoners van de Vluchtgarage. Een opvang in een voormalige gevangenis zal een dezer dagen gesloten worden, zodat 125 mensen extra naar de Vluchtgarage zullen komen. Iedereen die bij deze groep betrokken is als vrijwilliger of professional is geschokt over de omstandigheden waarin de vluchtelingen moeten leven. De dreiging dat psychisch ernstig belaste mensen zullen doorslaan of dat verzwakte vluchtelingen zullen overlijden is reëel.
Ik wil daar niet op wachten. Dit onrecht kan niet ongezien plaatsvinden. Het gaat om ménsen.
Onder andere de diaconie van Amsterdam is betrokken bij de Vluchtgarage. Er is dringend behoefte aan geld om voedsel aan te kunnen schaffen, om te kunnen overleven. Er is behoefte aan mensen die op bezoek komen, in gesprek gaan met de vluchtelingen. Er is behoefte aan gezien worden, er mogen zijn. Er is behoefte aan handige mensen.
Uit Amsterdam komt een noodkreet, en daar wil ik graag gehoor aan geven. Deel dit blog, verzamel geld, stel dit onrecht aan de kaak. Geld wordt ingezameld via stichting X min Y: If you can give money, we can use it to survive and live. Bank 609060 of. Stichting XminY Beweging, ref. We Are Here
Organiseer een actie, schrijf een lied, was auto’s – laten we met elkaar dit leed het hoofd bieden.
Alexander Veerman 