In de komende weken vinden er vijf ontmoetingen plaats in de Ontmoetingskerk rond het thema ‘veelkleurig geloven’. Het is een uitermate belangrijk thema. Enkele decennia geleden was het nauwelijks denkbaar dat ‘veelkleurigheid’ een kenmerk van de identiteit van een kerkelijke gemeente kon zijn. De gemeente kwam immers bijeen rond een bepaalde gedeelde visie en ook over de vormen bestond relatief veel overeenstemming. Vanaf de jaren tachtig kregen de ontwikkelingen die in de jaren zestig waren ingezet ook een beleidsmatig vervolg. In die tijd namen zowel de Hervormde Kerk als de Gereformeerde Kerken een rapport aan die de veranderende visie op waarheid onder woorden bracht.
Inmiddels kent ook onze gemeente een grote diversiteit in geloofsbelevingen en voelen gemeenteleden zich bij verschillende vormen thuis. Het is niet verwonderlijk dat de Ontmoetingskerk zichzelf omschrijft als een ‘veelkleurige gemeente‘. Maar wat bedoelen we hier eigenlijk mee? Is het een term die ingegeven is door verlegenheid? Soms lijkt het hier wel op. Het valt niet mee om met elkaar van hart tot hart te spreken over de dingen die onze levensovertuiging aangaan. Daarnaast is het ook lastig om écht veelkleurig te zijn. Geregeld hoor ik mensen mopperen op keuzes die gemaakt worden in de liturgie. ‘Hoe is het mogelijk dat zo’n lied (Oosterhuis, Opwekking of uit een andere bundel) gewoon in de ochtenddienst gezongen wordt?’
Veelkleurigheid kost veel. Als we veelkleurigheid niet als verlegenheid, maar als visie gaan uitdragen, zullen we ook de kosten moeten durven dragen. Het betekent namelijk dat we niet meer kunnen volstaan om een lied of een geloofsuitspraak af te doen als onzin, oppervlakkig, hoogdravend of onjuist. We zullen ons moeten verdiepen in de betekenis van dat lied of die geloofsuitspraak voor de ander. Veelkleurigheid betekent dat we plaats inruimen voor het gedachtegoed van onze naaste.
Door veelkleurigheid als een visie voor gemeenteopbouw te benaderen, kan de geloofsgemeenschap op een verrassende manier gaan sprankelen. Christian Schwarz heeft een boeiende benadering beschreven in zijn boekje ‘God ervaren als Vader, Zoon en heilige Geest‘.
Met dit boekje gaan we op de ontmoetingen aan de gang. Het beloven mooie en inspirerende avonden te worden!
sectie 1 en 2 op 19 januari om 19.45 uur
sectie 4 op woensdag 21 januari van 15.30 – 17.00
sectie 3 en 5 op maandag 26 januari om 19.45
sectie 6 en 7 op dinsdag 27 januari om 19.45
sectie 8 en 9 op dinsdag 3 februari om 19.45
Als het niet lukt om op een eigen sectieavond te komen, is het natuurlijk uitstekend wanneer je op een andere avond / middag aanschuift. Van harte welkom!
Alexander Veerman 