Afgelopen vrijdag en zaterdag (23 en 24 juni 2017) was het terrein van de Vjenneruiters in Vriezenveen het decor van de indrukwekkende Samenloop voor hoop in Twenterand. 1200 deelnemers, verdeeld over 57 teams deden mee aan de 24-uurs estafette voor de strijd tegen kanker. De voorlopige opbrengst van dit bijzondere evenement is €102.000,- voor het KWF.
Het was een bijzondere ervaring om deel te nemen aan deze Samenloop. Zoveel mensen uit zoveel verschillende verbanden, jongeren en ouderen, die samen met elkaar stil stonden bij de strijd tegen kanker – het gaf me kippenvel. Er was aandacht voor het verdriet en de zwaarte van kanker, maar er was ook alle ruimte voor hoop, voor levenskracht.
Gedurende deze 24 uur sprak ik met meerdere eregasten – mensen die te maken hebben (gehad) met kanker. Zij gaven aan dat de Samenloop hen bemoedigde en kracht gaf. Dit maakt de Samenloop voor hoop alleen al bijzonder geslaagd.
In onze samenleving is het niet altijd gemakkelijk om aandacht en ruimte te vragen voor ziek zijn. Zeker als de ziekte chronische vormen aanneemt of als na genezing er chronische klachten blijven, blijkt het ingewikkeld om meeleven te geven. In die zin helpt de Samenloop ook om kanker bespreekbaar te maken en te houden.
De Samenloop voor hoop had alle ruimte voor emoties. Met name de kaarsenceremonie was indrukwekkend. Langs het parcours stonden honderden lichtjes – elk lichtje vertelde een eigen verhaal. Een verhaal van gemis, van hoop, van liefde – sterker dan de dood.
Toch was het beslist geen somber evenement. De saamhorigheid, het delen van verhalen en de bijzondere ontmoetingen, maakten de Samenloop ook tot een vreugdevolle happening. Met uitstekende muziek. Dat moet gezegd worden. Wat was het prettig om de rondjes te lopen en steeds weer langs het podium te komen waar artiesten met zoveel energie de lopers én de eregasten een hart onder de riem staken.
24 uur lopen. Om 2.00 gingen we naar huis om uit te rusten, om 8.00 was ik weer terug. Het ontroerde me dat er nog steeds meer dan 100 lopers hun rondes liepen. Wat een mooi en bemoedigend gezicht.
Wat heeft de organisatie veel werk verzet, en wat hebben vrijwilligers met elkaar een fantastisch evenement neergezet. Veel respect en waardering!
Tijdens deze Samenloop was er een klein team dat als geestelijke verzorging aanwezig was. We hadden de zorg voor de ‘Vjennekerk’, een klein houten kapelletje waar mensen een lichtje konden aansteken of een gedachte konden opschrijven. In de loop van de 24 uur zijn er meer dan 100 kaarsjes aangestoken en hebben velen gebruik gemaakt van de mogelijkheid om iets aan het papier toe te vertrouwen.
De Samenloop heeft als doel mensen hoop te geven, mensen te bemoedigen. Die hoop wordt gevonden in de saamhorigheid, in die diepe verbondenheid door het delen van levensverhalen. Kostbare hoop. Tegelijkertijd is er soms de behoefte om ook een verticale verbinding te zoeken. Omdat lastige vragen dwars zitten – vragen naar het waarom, vragen naar betekenis. Omdat soms kracht en rust gevonden wordt onder de beschutting van Gods vleugels. Omdat het licht sterker is dan het donker.
Alexander Veerman 