Een leesrooster voor een nieuwe week. Of beter: een leesrooster voor een nieuwe kijk op je week.
Zondag: je bent een gezegend mens!
Numeri 6, 22 De HEER zei tegen Mozes: 23 ‘Zeg tegen Aäron en zijn zonen dat zij de Israëlieten met deze woorden moeten zegenen:
24 “Moge de HEER u zegenen en u beschermen,
25 moge de HEER het licht van zijn gelaat over u doen schijnen en u genadig zijn,
26 moge de HEER u zijn gelaat toewenden en u vrede geven.”
27 Als zij mijn naam over het volk uitspreken, zal ik de Israëlieten zegenen.’
Elke zondag wordt aan het einde van een kerkdienst de zegen uitgesproken: een bemoediging om mee op weg te gaan, een kracht om ook voor anderen tot zegen te mogen zijn. De tweede zegenbede vind ik zelf erg mooi: dat God het licht van zijn gelaat over mij doet schijnen. Het spreekt van een troostende nabijheid. In het donker en duister van het leven schijnt Gods licht over ons. Het gelaat van God is zichtbaar geworden in Jezus Christus. Het licht dat gekomen is en de duisternis kon het niet grijpen. Een zegen voor elke dag!
Maandag: aan de slag
Psalm 19, 8 De wet van de HEER is volmaakt:
levenskracht voor de mens.
De richtlijn van de HEER is betrouwbaar:
wijsheid voor de eenvoudige.
9 De bevelen van de HEER zijn eenduidig:
vreugde voor het hart.
Het gebod van de HEER is helder:
licht voor de ogen.
Het is alweer maandag. De eerste dag van de werkweek. Misschien spring je uit je bed om aan je dagtaken te beginnen. Misschien moet je eerst eens diep zuchten en kost het je veel energie om de dag onder ogen te zien.
Maar hoe begin je de werkweek? Wat is nu een leidraad? Wat houd je op de been en geeft richting? Psalm 19 is een mooie psalm omdat daarin niet alleen God als schepper, maar ook de Bijbel als richtsnoer wordt bezongen. Het gebod van de Heer is helder: dat geeft licht: Heb God lief boven alles, en je naaste als jezelf. Zo mogen we de week beginnen. Met onze dagelijkse beslommeringen. Tot eer van God!
Dinsdag: vergeet je bestemming niet!
Efeze 2, 13 Maar nu bent u, die eens ver weg was, in Christus Jezus dichtbij gekomen, door zijn bloed. (…) 19 Zo bent u dus geen vreemdelingen of gasten meer, maar burgers, net als de heiligen, en huisgenoten van God, 20 gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, met Christus Jezus zelf als de hoeksteen. 21 Vanuit hem groeit het hele gebouw, steen voor steen, uit tot een tempel die gewijd is aan hem, de Heer, 22 in wie ook u samen opgebouwd wordt tot een plaats waar God woont door zijn Geest.
Deze tekst uit de brief van Paulus aan Efeze vertelt een heel verhaal, het laat het evangelie in een notendop zien. Ik was ver weg, ver weg van mijn bestemming, ver weg van wie ik ben. Ik probeerde mijn leven in mijn eentje te leven, los van God, los van Jezus. Maar het is juist deze Jezus Christus, die mens is geworden om het verlorene te zoeken, die als herder naar mij gezocht heeft en mij gevonden heeft. Het is deze herder die zijn leven heeft prijsgegeven om mij te redden. Die is gestorven – meer nog, die is opgestaan. Dat opent een nieuw perspectief. Deze redding geeft mij een volstrekt nieuwe kijk op het leven, een nieuwe identiteit. Niet langer een vreemdeling, niet langer een bijwoner, maar burger in Gods koninkrijk – sterker nog: huisgenoot van God! En zo mag ik hier bouwen aan de tempel waar God wil wonen. zo dichtbij komt God mij!
Woensdag: het is goed zo. Je hoeft niet sterk te zijn
2 Kor. 12, 9 maar de Heer zei: ‘Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.’ Dus laat ik mij veel liever voorstaan op mijn zwakheid, zodat de kracht van Christus in mij zichtbaar wordt. 10 Omdat Christus mij kracht schenkt, schep ik vreugde in mijn zwakheid: in beledigingen, nood, vervolging en ellende. In mijn zwakheid ben ik sterk.
Het is een opvallende uitspraak van Paulus. Want wie wil er nu zwak zijn? Als je een beeld van jezelf schetst, dan wil je toch krachtig en sterk overkomen? Nu is het rare dat Paulus die ook voor deze keuze staat, daarin een andere benadering kiest. Hij zegt: als ik dan al iets over mezelf moet vertellen, dan zal ik vertellen over mijn zwakheid,
over datgene waarin ik tekort schiet. Zijn perspectief is niet zijn eigen inspanningen om zijn leven te dragen, maar Jezus Christus als dragende kracht onder zijn bestaan. God zegt: wat je echt nodig hebt, is Mijn genade. Je mag er zijn zoals je bent, met je strijd, met je pijn, met al je zwarigheden. Waar het hier om gaat dat we ons niet verliezen in concurrentie, niet elkaar de loef afsteken. Waar het hier ook om gaat is dat we onze zwakheden, onze moeiten bij God neerleggen. Dan kunnen we ook volop delen in Gods genade, het besef met je beperkingen in Gods hand te mogen leven.
Donderdag: je krijgt Gods kracht!
Efeze 3, 16 Moge hij vanuit zijn rijke luister uw innerlijke wezen kracht en sterkte schenken door zijn Geest, 17 zodat door uw geloof Christus kan gaan wonen in uw hart, en u geworteld en gegrondvest blijft in de liefde. 18 Dan zult u met alle heiligen de lengte en de breedte, de hoogte en de diepte kunnen begrijpen, 19 ja de liefde van Christus kennen die alle kennis te boven gaat, opdat u zult volstromen met Gods volkomenheid.
Wat kan er soms veel gezegd worden in één zin! Wat Paulus hier schrijft is bijna niet te bevatten. Het vraagt om stil worden, de tekst te lezen en te herlezen, en de dankbaarheid en vreugde voelen. God schenkt mij kracht en sterkte. Dat is de basis van mijn geloof, ondanks mijn aanvechtingen en twijfels. Mijn vragen en zoeken. Het is die kracht, die bemoediging, die de ruimte maakt dat Christus in mijn hart kan wonen: dan wil ik graag grote opruiming houden. Ik ga alle kamers van mijn hart bij langs, en gooi alles eruit dat niet past bij het ontvangen van Christus. Wat een prachtige bezigheid! Christus die woning komt maken – dat is pas een fundament onder mijn bestaan: gegrondvest en geworteld in de liefde. Mijn dag begint goed. Ja, wat wil ik graag meer kennen van de liefde van Christus!
Vrijdag: overwin het kwade door het goede
Rom. 12, 21 Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede.
Het is vrijdag. Straks is het tijd om lekker weekend te vieren. Hoe ga je dat doen? Hoe kijk je terug op de afgelopen week? Goed om terug te kijken met deze woorden uit de Romeinenbrief. Het is een tekst die mij persoonlijk geweldig aan. spreekt Het is een oproep om niet mee te gaan in de neerwaartse spiraal van het kwaad: bitterheid, haat en geweld. Het is een oproep om op een verrassende en ruimhartige manier medemensen tegemoet te treden, om de cirkel van geweld te doorbreken. Neem geen wraak.
Het is overigens niet zo dat de Bijbel onrecht maar de door vingers ziet. Zeker niet. In het vers hiervoor staat dat God wraak zal nemen. Het oordeel komt God toe en dat is in zichzelf troost. Het kwaad wordt benoemd en uitgebannen. Aan ons de opdracht ons leven niet te laten leiden door aangedaan kwaad, maar door de liefde van God in Jezus Christus.
Zaterdag: God is in je binnenste
Sefanja 3, 15 De HEER, de koning van Israël, is in je midden, je hebt geen kwaad meer te vrezen.
16 Op die dag zal men tegen Jeruzalem zeggen:
‘Wees niet bang, Sion! Laat de moed niet zinken!’
17 De HEER, je God, zal in je midden zijn, Hij is de held die je bevrijdt.
Zaterdag. Een dag vol bezigheden. Sport, opruimen, boodschappen doen – Misschien heb je even tijd om ook na te denken over een diepe tekst, een profetie die je zal verrassen. Deze profetie van Sefanja (een van de zgn. kleine profeten) opent een prachtig perspectief in een beladen en bedreigende context. Israël is onder de voet gelopen, en wordt onderdrukt door vijanden. Het gevoel is dat God Israël in de steek heeft gelaten, dat er geen toekomst meer is. Maar dan klinken deze woorden: God is in je midden – eigenlijk staat het in het Hebreeuws (de eigenlijke taal) nog veel sterker: God is in je schoot, in je ingewanden. Met andere woorden: God komt bij je binnen, wil wonen in mij. Het is een mooie tekst om te lezen op weg naar Kerst. God komt naar de aarde om het verlorene te zoeken. Hij komt ons nabij, en bemoedigt en bekrachtigt ons.
Alexander Veerman 
Geef een reactie