Gisteren (9 februari 2016) was de tweede middag van de kring van senioren. Het is een mooie samenwerking tussen het Vriezenveense verzorgingshuis ‘De Vriezenhof’ met omringende appartementen en de Ontmoetingskerk. Vier middagen buigen we ons over thema’s rond ouder worden. Het verslag van de eerste middag lees je hier.
Vrede vinden
De rode draad van deze middag was de vraag naar verzoening. Lukt het om aan het einde van het leven, bij het opmaken van de balans, je te verzoenen met je geschiedenis en met de omstandigheden waar je mee te maken hebt? Verzoenen heeft te maken met het vinden van vrede. Het heeft te maken met het nemen van verantwoordelijkheid van de weg die men gegaan is en met het accepteren van het eigen levensverhaal. Het verzoenen, het vrede vinden, speelt op meerdere niveaus: het heeft te maken met het eigen levensverhaal, met anderen die op je levenspad zijn gekomen en met God.
Ouder worden vraagt om levenskunst. Het opmaken van de balans is noodzakelijk en moedig. Het onder ogen zien van wat er gebeurd is, hoe het leven is verlopen, is niet altijd gemakkelijk. We dragen verhalen mee die verdriet, schaamte, schuld of pijn oproepen. Met het opmaken van de balans dienen ook deze verhalen zich aan.
Gekend worden
Een diep verlangen dat mensen met elkaar delen is het verlangen om écht gekend te worden. Het verlangen dat er iemand is die weet wat er in je omgaat. Die weet heeft van de verhalen van vreugde en het geluk, maar ook van teleurstellingen en verlies. Tegelijkertijd is het ook eigen aan mensen om hun kwetsbaarheid en hun innerlijk af te schermen voor anderen. We bouwen als het ware muren om ons binnenste of dragen maskers, opdat anderen niet zien wat er ten diepste in ons leeft.
Het is God die ons steeds weer tevoorschijn roept uit onze schuilplaatsen en achter onze maskers vandaan. Gods verzoening met deze wereld (2 Kor. 5, 11 – 21) legt het fundament om vrede te kunnen sluiten.
Gods liefde: zegen en vragen
Verschillende deelnemers gaven aan dat het de ervaring van Gods liefde was die hen door moeilijke perioden heeft gedragen. Het vasthouden aan de trouw van God en het besef dat ons niet een kalme reis, maar wel een behouden aankomst is beloofd, gaf de kracht om in donkere tijden te volharden.
Tegelijkertijd riep Gods liefde en macht ook veel vragen op. Het lijden in de wereld, de vele oorlogen en conflicten roepen vragen op naar Gods leiding. Meerdere ouderen maken zich zorgen over de ontwikkelingen in deze wereld. Met name maken ze zich zorgen over de jongere generaties die hun weg moeten vinden in een wereld die in brand staat. Ook het lijden in het eigen leven kan scherpe vragen oproepen naar Gods aanwezigheid of Gods leiding. Desondanks is het het vertrouwen dat God niet loslaat en erbij is, wat de deelnemers steun en kracht heeft gegeven.
De bevrijdende kracht van vergeven
Wanneer gesproken wordt over het opmaken van de balans komt ook de vraag naar vergeving naar voren. Vergeven maakt ruimte, maar vraagt ook om dienstbaar te durven zijn. Vergeving vragen en vergeving schenken vragen om de bereidheid de minste te durven zijn. Een van de deelnemers vertelde dat ze na meer dan 60 jaar in staat was om tot vergeving te komen. Het was een bevrijdende ervaring, omdat ze die geschiedenis ook los kon laten.
Vergeven vraagt allereerst om het erkennen van de pijn en van het eventuele onrecht. Vergeven is niet het bagatelliseren of ontkennen van leed of de oproep om te vergeten. Vergeven is door erkenning het verhaal een plek geven om vervolgens de woede of het verlangen naar straf los te laten. In het loslaten ontstaat er ruimte.
Vrede sluiten met jezelf
De moeilijkste opgave is volgens de deelnemers het vergeven van jezelf. De oordelende stem zit diep in ons. Het is daarom goed, wanneer we nadenken over het opmaken van de balans, steeds weer terug te gaan naar de basis van verzoening. Het is God die zich met de wereld heeft verzoend door de liefde van Jezus Christus. Dat verandert het perspectief van leven. Het draait niet om eigenbelang en om de eigen positie, maar om Gods liefde. Dat is de kracht die ons op het spoor zet van verzoening en ons helpt om vrede te sluiten met onze mogelijkheden en onze geschiedenis.
Het zijn mooie en waardevolle middagen, met open ontmoetingen. Bijzonder om zo met elkaar in gesprek te zijn.
Alexander Veerman 
Geef een reactie