Samen preken

Voor de missionaire specialisatie hebben wij de opdracht gekregen om een ‘missionaire preek’ te schrijven en voor te leggen aan een publiek dat niet (meer) kerkelijk betrokken is. Nu is natuurlijk de vraag wanneer een preek missionair is. Zou niet iedere preek logischerwijs uitnodigend, begrijpelijk en actueel moeten zijn?

Experiment

De opdracht nodigde mij in ieder geval uit tot een experiment. Via WordPress, Twitter en Facebook vroeg ik mensen of ze naar mijn dienst wilden luisteren en aansluitend van commentaar voorzien (aan de hand van een bijgevoegde vragenlijst). Naast deze algemene oproep, had ik (voor de zekerheid …) ook enkele gemeenteleven gevraagd om na de viering de vragenlijst in te vullen. In totaal hebben tien mensen op mijn preek gereageerd. De uitnodiging en de uitwisseling leverden mooie waardevolle ontmoetingen op, ook met mensen die ik alleen via sociale media ken. In die zin is dit experiment geslaagd te noemen.

Effect op de voorbereiding

De uitnodiging via internet ging mede mijn voorbereidingen bepalen. Het maakte toch ook wel zenuwachtig. Het gegeven dat er allerlei mensen zouden kunnen meeluisteren die ik niet alleen niet ken, maar die ook nog eens seculier, zoekende of beschadigd door de kerk zouden kunnen zijn, maakte dat ik scherper naar mijn doelstelling keek. Daarnaast merkte ik dat ik bewuster de stappen van het preekproces bij langs ging. Dit zou toch eigenlijk elke keer mijn focus moeten zijn?

Effect op de hoorder

De hoorders gaven terug dat de vragen hen op een positieve manier hebben beïnvloed. ‘Het luisteren naar de preek werd vooraf of achteraf gestuurd door vragen als ‘gaat de preek over mijn concrete situatie’ of ‘gaat de preek in op mijn eigen vragen. Deze vragen nodigden de hoorders uit om hun eigen vragen ruimte te geven – los van het gegeven of de vragen ook aan de orde kwamen in de preek.

Dit zag ik ook terug in de reacties op mijn preek. Over het algemeen reageerden de hoorders positief of enigszins positief: het betoog was redelijk goed te volgen, de bedoeling was te begrijpen en de spreker werd als authentiek ervaren. Daarnaast brachten ze hun eigen vragen, context en overtuiging onder woorden. Dát laatste heb ik als zeer waardevol ervaren. De reacties beschreven waar ik steken had laten vallen, kansen had gemist of vragen en pijnpunten over het hoofd had gezien. Het feit dat dit is opgeschreven en is toegestuurd, nodigt uit tot een verdiepend gesprek.

Daarmee is dit experiment meer dan geslaagd. Later meer over de inhoudelijke kant.